Poznanie tempa rozwoju zdolności motorycznych jest warunkiem racjonalnych działań zmierzających do umożliwienia sterowania kształtowaniem sprawności

Przebieg rozwoju poszczególnych zdolności motorycznych jest inny dla każdej z osobna. Uwarunkowane są one rozwojem fizycznym oraz rozwojem i formowaniem się tych układów i narządów, które odpowiedzialne są za ich przejawianie się w ruchu.

   Każdy okres dzieciństwa, charakteryzuje się swoistym zachowaniem w poszczególnych umiejętnościach ruchowych. Istnieją w tym zakresie oznaczone normy, według których wytyczyć można fazy rozwojowe, a także przydzielić danego osobnika do grupy rozwiniętych normalnie, wyprzedzających swych rówieśników lub opóźnionych dzieci.  

Rozwój człowieka został podzielony przez psychologów na poszczególne okresy:

1.  wiek niemowlęcy od urodzenia do 1 roku życia;

2.  wiek poniemowlęcy od 1 do 3 roku życia;

3.  wiek przedszkolny od 3 do 6 roku życia;

      4.  młodszy wiek szkolny od 7 do 12 roku życia;

    Rozwój ruchowy dziecka w wieku przedszkolnym jest mniej gwałtowny i szybki niż w poprzednich okresach życia i cechuje go względna harmonijność.

Dziecko doskonali swe ruchy postawno-lokomocyjne i ruchy warunkujące sprawne wykonywanie czynności na przedmiotach. Do podstawowych sprawności ruchowych wywodzących się z ruchów swobodnych i postawno-lokomocyjnych należą takie czynności motoryczne jak: chód, bieg, skoki, wspinanie się i inne formy przystosowania się do warunków terenu, wyrażające się w pokonywaniu różnych przeszkód: rowów, wzniesień itp. Wraz z wiekiem występuje wzrost wszystkich sprawności, przy czym największy przyrost między 4 a 5 rokiem życia. Oto charakterystyka niektórych przejawów motoryczności dziecięcej wg. S. Moliere.

Dziecko 3 letnie – jest zręczne, chodzi prosto, pewnym krokiem, może stać chwile na jednej nodze, rzuca piłką nie tracąc równowagi, idzie i skacze w takt muzyki, lubi szybko wychodzić i schodzić po schodach, umie rozpiąć guziki, nie potrafi jednak wykonać dwóch prostych czynności naraz.

Dziecko 4 letnie – jest bardzo ruchliwe i żywe, występuje i schodzi po schodach biegiem, jeździ na rowerze , lubi czynności wymagające od niego zachowania równowagi, rzuca dość poprawnie piłką, wykonuje podskoki w takt muzyki.

Dziecko 5 letnie – czyni mniej ruchów gwałtownych, jest zaradne. Umie lepiej posługiwać się rękami (rysować, zapinać guziki, sznurować buty). Nie potrafi jednak np. biec i obserwować równocześnie inne dziecko.

Dziecko 6 letnie –odznacza się dużą ruchliwością i zręcznością. Umie między innymi: odbić piłkę o ziemię i chwycić ją, skakać w dal, zwieszać się i przekręcać na drążku.